Jos: "200km en Barcelona"

Ik herinner het me als de dag van gisteren. We vertrokken met een groep van 4 schaatsvrienden. Aan de start staan 137 fanatieke schaatsers. Het is koud, zo’n -12°C en vroeg, 7 uur in de ochtend. Na twee ronden begint het te sneeuwen en wordt het lastiger om de scheuren in het ijs te zien. Ik val 2 keer kort achter elkaar in de derde ronde, en ik wil uitstappen. Gelukkig wordt er net op tijd geveegd! Na een dag schaatsen, zo’n 9 uur en 45 minuten na de start, voltooi ik de 200km. Een geweldige prestatie waar ik vandaag vaak aan heb gedacht. En… ik was toen ziek. Al wist ik nog niet wat het was, de symptomen waren volop aanwezig.

We gaan 5 jaar vooruit in de tijd. Wat is er veel veranderd. Allereerst wil ik erbij stil staan dat het een jaar geleden is dat Rusland de Oekraïne binnen is gevallen. Al die bloedvergieten, al dat leed en de vraag die mij al een jaar bezig houd, waarom? Wat valt er te winnen? Zoals Joey zo mooi zei: “Als je iets graag wilt hebben schiet je het toch niet eerst kapot papa?” Een wijsheid waar ik niets tegenin kan brengen. Ik hoop dat de oorlog stopt!

Nog iets bijzonders. Tamara en ik zijn gisteren teruggekomen uit Barcelona. Heerlijke reis. Veel gezien, lekker gegeten en gedronken en omringd door mooi weer en vriendelijke Spanjaarden. Details van de reis lees je hier. Ik ga nagenieten!