Hoe is het voor mij, ik doe mijn best en doe wat goed voelt om te doen. Maar hoe het echt voelt om de liefde van je leven straks fysiek te moeten gaan missen dat durf ik nog niet goed te doorvoelen. De momenten dat ik alleen ben in de auto en er komt een nummer voorbij wat me raakt huil en zing ik zo hard mogelijk mee met pijn in mijn buik.
Bij het zien van foto’s van ons samen van vroeger en de bijbehorende herinnering krijg ik nu niet alleen maar dat fijne, trotse gevoel maar schiet ik vol en ben ik dankbaar voor die mooie tijd. Maar ook intens verdrietig om wat me nog te wachten staat.
Ik heb zo hard gewerkt om te komen waar ik nu ben en om echt deel te zijn van een gezin, mijn gezin samen met Jos. Hiervoor heb ik zoveel dalen door moeten worstelen om nu boven op de berg te kunnen staan met alle steun van alle lieve mensen om me heen, maar straks gewoon zonder de liefde van mijn leven en de vader van mijn kinderen. Het doet ontzettend veel pijn om dat wat we de afgelopen 20 jaar samen hebben opgebouwd alleen verder voort te zetten. Ik ben ontzettend trots op ons en op hoe we het allemaal hebben gedaan. Ik heb nergens spijt van en ben zo ontzettend blij en dankbaar dat Jos de vader is van mijn kinderen.
Lieve Jos het doet ontzettend veel pijn om je steeds een beetje meer te moeten gaan loslaten, maar je zal voor eens en voor altijd de liefde van mijn leven blijven. Ik ga meer dan mijn best doen om dat wat wij samen hebben opgebouwd samen met de kinderen voort te zetten. Het zal niet makkelijk zijn, maar onze manier van doen en leven leeft ook voort in onze kinderen. Hoe zij ook al 5 jaar omgaan met jou ziek zijn is zo bewonderingswaardig.
We blijven de mooie momenten van de dag plukken en de slingers hangen er nog steeds. Love you always en forever!
Reactie plaatsen
Reacties
Lieve Tamara,
Jos, je grote liefde, zal altijd bij je zijn, je helpen als dat nodig is. Ook al is hij straks niet lijfelijk meer bij je. Voor nu, heel veel liefde samen.
Denk aan je. Dikke knuffel.
Lieverd,
Wat een pijn om je grote liefde steeds een beetje moeten loslaten.
Laat je emoties gaan en hopelijk gaan je mooie herinneringen zoveel troost brengen. Een hele dikke knuffel voor jou Tamara
Lieve Tamara. Ik kan dit niet met droge ogen lezen. Het is oneerlijk en je voelt je machteloos, maar je hebt zo ontzettend veel lieve mensen om je heen en die zullen jou en de kinderen dragen!! Heel veel sterkte!!!! Lieve groet Lydie
Lieve Tamara. Geen woorden. Stil en verdrietig.
Dikke knuffel van ons beidjes.♥️♥️♥️
Lieve Tamara, heel veel sterkte.
Sprakeloos, maar zoveel bewondering hoe jullie het samen als gezin allemaal doorstaan. Wij denken aan jullie. Voorzichtige knuffel, veel liefs,
Katleen
Lieve Tamara, wat knap van je om dit te kunnen schrijven en wat een pijn!
De liefde van je leven zal altijd bij je blijven maar toch!
De tranen vloeien hier ook rijkelijk, en het toverstokje werkt nog steeds niet!
Hoe moeilijk is dit allemaal.
Maar ik weet zeker dat jij het gaat redden samen met Joyce, Joey, en de anderen.
En natuurlijk samen met Jos! ❤️❤️❤️❤️
Lieve Tamara, ook met Jos zullen jij een energetisch lijntje houden. Misschien is dat een troost voor later. Voor nu wens ik je kracht, licht en liefde om deze reis van fysiek loslaten te doorstaan.
Lieve Tamara,
Wat knap dat je dit zo op papier kan zetten, ik ben er stil van. Ik weet nog heel goed dat Jos aan me vertelde hoe verliefd hij was, je weet wel wie het is zei hij, Tamara, en hij straalde helemaal! En wat hebben jullie mooie dingen gedaan en een lief gezin gebouwd maar hoe hard dat de situatie nu is zoals hij is.
Alle liefs van mij, van ons, en ik hoop op nog veel tijd en mooie momenten!
Ik zet zo de radio ook maar aan in de auto en ik brul ook maar hard mee ❤️❤️
Lieve Tamara, het is hartverscheurend hoe je dit schrijft en om dit te lezen... maar ik besef dat het gevoel voor jou nog veel verscheurender moet zijn... En dat laat zich niet eens omschrijven. Zo ook is dat voor alle troostende woorden, want geen enkel woord zal voldoende troost kunnen bieden...
En toch zul je er doorheen komen; als het onvermijdelijke voor je staat heb je geen keus meer, dan al het goeie voorafgaande mee te nemen, en in dienst te stellen van de tijd die nog komt. Natuurlijk zal dat niet gemakkelijk zijn... maar je blìjft overal en altijd verbonden met Jos, met de kinderen, en met al die jullie een warm hart toedraagt. En gezamenlijk zul je vorm geven aan jullie verdere leven, in het teken van jullie gezin samen met Jos.
Nogmaals... niks maakt deze gebeurtenis goed en het is buitengewoon oneerlijk... Maar jullie gezamenlijke liefde zal altijd het uitgangspunt blijven. Hou dat vast.
Heel veel sterkte...
Bewonderenswaardig, ik neem mijn hoed diep voor jullie, voor jou af. Ondanks de dalen, de steeds diepere dalen. Ik voel mee met jou, met jullie Tamara!!!!!uit mijn tenen en nog dieper!!!!
Stil, verdrietig wordt ik van je bericht lieve Tamara. Het is zeker niet niks allemaal en zo oneerlijk! Wens je heel veel kracht en liefde toe❤️ Liefs Jomanda Scheele
Lieve Tamara, mijn hart huilt voor je, voor jullie om dit oneerlijke. Mijn hart is blij voor de mooie dingen die jullie samen hebben doorgemaakt en die je, hopelijk, nog gaat doormaken. Mijn hart is boos, want waarom. Maar zeker is mijn hart vol vertrouwen. Vertrouwen in jullie en dat jullie op dit moment het beste ervan maken. Vertrouwen in jou als moeder die straks met twee (te) jonge kinderen achterblijft. Vertrouwen dat je vanuit je hart en intuïtief de goede stappen zet om hen te begeleiden in hun verdriet. Vertrouwen dat er voldoende mensen zijn om je te ondersteunen in al het moeilijke. Liefs.
Geen woorden kan ik vinden die helpen.
Denk aan jullie.
Liefs je nicht.
Jos en Tamara
Zo knap hoe jullie het allemaal het hoofd bieden!
Ik ben er stil van! Wens jullie nog zoveel herinneringen toe met jullie gezinnetje. Sterkte en liefs van ons.
Lieve Tamara ,met flinke brok in m,n keel je blog gelezen, maar wat ben je sterk ook al is Jos straks lijfelijk niet meer bij je ,jr zult toch op allerlei andere manieren Jos bij je voelen ,moet geel veel aan jullie denken ,wens je veel kracht en sterkte toe .in gedachten geef ik je een warme omhelzing en dikke knuffel
Lieve Tamara, ik lees je verhaal met tranen in mijn ogen. Jullie zijn een prachtig gezin. Wat een kracht en wat hoop liefde! En oh zo moeilijk om elkaar fysiek los te moeten laten. Je beschrijft het zo mooi en voelbaar.
Hard blijven zingen Tamara.
Ik wens jullie sterkte en heel veel liefde.
♥️ geen woorden voor.