Je vergeet ze snel. De details. Hoe voelde de chemokuur de eerste keer? De eerste week van de kuur is het zwaarst. Nu ik voor de tweede keer door deze lastige periode heen ga komen de details terug. De inconsistente ontlasting, waardoor ik blij ben met mijn stoma (scheelt een nacht op de wc zitten). De lusteloosheid. De veranderde waarneming. De slapeloosheid door de medicatie de eerste dagen. De tintelingen in je handen. Een echt déjà vu.
Tamara is heel het weekend in Zeeland gebleven met de kinderen. Als ik de berichten hoor en de foto’s zie hebben ze het naar hun zin. Fijn, dat geeft mij alle rust thuis. Laat mij dit weekend maar alleen ziek zijn. Ik red mezelf wel.
Vanmiddag heb ik de tekst voor het Eindhovens Dagblad gereviewd. Het interview is veranderd in een leuk artikel. Knap gedaan! Volgens de laatste berichten wordt het artikel morgen gepubliceerd. Ik zal een link op de site plaatsen. Mocht iemand de papieren versie van het ED in de bus krijgen en de krant uit hebben, stuur mij even een berichtje. Ik vind het leuk om een kopie te hebben.
Verder is dit weekend uitzitten geweest. Ik ben vanmiddag naar de AH gelopen. Dat is precies genoeg. Verder wat lezen, wat tv kijken, wat Netflixen en wat nixen. Maar als ik het me goed herinner gaat het vanaf vandaag langzaam beter. Opkrabbelen. En dan over tweeënhalve week nog 1x een déjà vu. Hopelijk ben ik de details dan weer vergeten!
Reactie plaatsen
Reacties
Onze gedachten waren afgelopen weekend ondanks de drukte van de ladiesrun en onze logees vaak bij jou Jos. Zo als we nogal eens vaak zeggen: "je gaat er mee naar bed en je staat er mee op". Het geeft ons wel een goed gevoel dat we weten dat jullie het zo goed doen samen en met de kinderen. Samen sterk. Ga zo door.
Net het artikel gelezen (digitaal, dus helaas geen kopie) in het Brabants Dagblad. Je foto erbij straalt net zoveel positieve energie uit als steeds te lezen in je blog.
Succes weer met opkrabbelen!
Leuk en duidelijk artikel! Ik zal het ED voor je bewaren, Jos.
En krabbel ze op!
Goed, Jos, dat je de keuze kon maken alleen thuis te blijven en Tamara met de kids laten genieten van een weekendje Zeeland. Wat fijn dat ze dan zo'n warm thuis vinden bij Rinus en Jannie. Het is zwaar voor je, maar je slaat je er moedig doorheen. Je bent een kanjer. Lieve groetjes van ons.
Mooi duidelijk stukje in de krant Jos.Je foto straalt zeker moed en energie uit. Hou vol. Lieve groetjes uit Biezelinge voor jullie
Wat mooi,als we lezen dat het vanaf vandaag langzaam beter gaat ! Opkrabbelen !!!!!!! net als "een krabbe", overal over heen krabbelen en die gaan snel, zeker onder water. Hopelijk blijft het steeds langzaam aan weer beter gaan. Héél véél succes met de wedstrijd en de voorstellingen die ik in één van de vorige blogs nog even voor het voetlicht heb gegooid. Nogmaals een prima "stuk"in de krant en een kei goede foto ! En je weet A.H. is ver genoeg want "Kee Jas" zou veel te ver zijn geweest. Wederom en nog een keer voor de wedstrijd en de voorstelling en voor jou en Tamara en de kinderen: STERKTE !!!!!!!!!!!!!!