“Hoe gaat het?”, Vroeg afgelopen zaterdag iemand aan mij, om meteen daarna te zeggen dat hij best lang nagedacht had of hij die vraag zou stellen omdat hij wist dat ik kanker had. “Goed”, is mijn antwoord, “althans, fysiek voel ik me goed, maar ik heb kanker”.
Hoe gaat het? Die vraag stellen we zo vaak tussen dat we er soms niet eens bij nadenken. Goed dat die vraag gewoon aan mij gesteld wordt. Zeker nu het antwoord op de vraag iets meer is dan het standaard antwoord: “Goed hoor, en met jou?”
Fysiek gaat het goed. Zaterdag ouderwets staan ‘hakken’ op een 90’s party en zondag 115 rondjes geschaatst (ja, je leest het goed, geschaatst) op het mooie zomerijs van Thialf. Gelukkig ging het goed met mijn rug.
Mijn kanker is momenteel vooral mentaal een zware klap. Weer die onzekerheid en weer voorbereiden op een operatie. Dan helpt het als je vrienden hebt die je oprecht vragen hoe het met je gaat. Ook als ze al bedacht hebben dat het antwoord is dat het misschien niet zo goed met mij gaat.
Reactie plaatsen
Reacties
Ja, hoe gaat het ? De meest gestelde vraag zo'n beetje. Gelukkig dat het fysiek goed met je gaat Jos. "hakken"op een party en 115 rondjes geschaatst !!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ja, ik heb het twee of drie keer gelezen. Fysiek zit het goed. Maar wij snappen ook wel dat "je kanker van nu" mentaal een zware druk op je/jullie legt. 't Is net wat je zegt:"Weer die onzekerheid en weer die voorbereiding op een operatie" Blijf fysiek goed volhouden dat ga des te sterker de operatie in. We leven, op afstand , met jullie mee en héél véél STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!