Vandaag staan bloedprikken, een CT-scan (longen en buik) en de bloedtransfusie op het programma. Ongeveer een uur voor de CT-scan moet bloed afgenomen zijn om te bepalen of mijn nieren de contrastvloeistof af kunnen breken. Ook wordt bloed afgenomen om de transfusie voor te bereiden en mijn bloedwaarden te onderzoeken. Door de drukte op de weg halen we een uur vooraf niet, maar een paar minuten later dan gepland lig ik onder de CT-scan.
In het ziekenhuis zit ik in een rolstoel. Staan bij het aanmelden voor het bloedprikken is zwaar… Zo erg is het!
De scans zijn snel gemaakt. Daarna richting het ziekenhuisrestaurant om wat te eten (ik moest nuchter zijn) en daarna richting de transfusie. Geen idee hoe dat zal gaan.
In de wachtkamer vertelt de arts dat ik twee zakken bloed zal krijgen. Die moeten per stuk ongeveer een uur inlopen. Voor en na elke zak moet het lijntje gespoeld worden, dat duurt tien minuten. In totaal zal ik zo’n drie uur aan het infuus liggen. Het lijkt heel erg op de dagbehandeling voor chemo.
Een kundige arts prikt het lijntje aan. Ik ben moe en verzwakt en tijdens het inlopen van de eerste zak bloed lig ik met mijn ogen dicht. Ik kan niets en heb het koud.
Halverwege de tweede zak gebeurt het wonder. Ik voel mijn handen warmer worden en ik ga rechtop zitten. Ik heb energie! Wat een bizar gevoel! Ik ben nog lang niet de oude, maar dit is zoooo fijn!
Dan nog iets. Afgelopen maandagochtend komt iemand langs om mijn afscheid te bespreken. De website komt ter sprake en ik zie een doneerknop staan die ik niet ken. Als ik daarop klik schieten de tranen in mijn ogen! Door mijn tranen heen lees ik wat er staat. Ik kan het niet geloven!
Dekselse Tam, dit had je best wel eens mogen overleggen! Dan had ik nee gezegd! Maar wat enorm veel reacties en wat bizar. Ik ben jullie zo verschrikkelijk dankbaar. Dat was ik al maar dit overtreft echt alles. Het gebeurd niet vaak, maar ik ben sprakeloos! Bedankt lieve mensen. Bedankt!!!
Reactie plaatsen
Reacties
Wat verdrietig om dit te lezen. Ik hoop dat je in ieder geval een boost krijgt van de transfusie. Gun jullie nog zo veel mooie momenten met elkaar. Ook voor je ouders. Denk veel aan jullie. Liefs Bianca
Hoi Jos,
Meestal richt ik mijn berichten aan jullie als gezin,
Nu even aan jou alleen:
wat mij betreft hoef je de mensen niet te bedanken die doneren, ik wil jou bedanken!
Dank je wel voor je prachtige blogs, je neemt ons mee in je/jullie levensverhaal. Zo veel kracht, zo veel liefde, dit geef je niet alleen je gezin mee maar ieder die de blogs leest.
Wat vind ik het naar te lezen dat je zo snel achteruit gaat nu.
Geen idee hoe ik het bericht moet eindigen,
Ik wens je het beste in deze vreselijke lastige periode, ik gun je nog zo veel meer tijd met je gezin.
Elke avond brand een kaarsje voor licht en warmte voor jullie
Liefs xxx
Hi Jos, bedankt voor het delen en de wijze waarop je het weet te verwoorden. Fijn te horen dat de bloedtransfusie je een stuk energie heeft gegeven.
Groeten Koen
Weer goed verwoord Jos. En positief het resultaat van de bloedtransfusie. En die actie van Tamara is mede door de gevoelens bij de mensen om.jullie heen. Door het delen van jullie ervaren leven we allemaal met jullie mee en hebben bewondering.hoe jullie de afgelopen jaren met
.je ziek zijn zijn omgegaan en.nog steeds doen. We hopen dat er een aantal ideeën in vervulling.mogen.gaan
Blijf de slingers ophangen. Hoe het ook verloopt. Een.lievr groet van.ons.
.
Vervelend om te lezen dat je in korte tijd zo achteruit bent gegaan, hopelijk levert de bloedtransfusie nog nieuwe energie. Zo te lezen heeft het al wel wat effect!
Dat geeft misschien tijd en energie om nog mooie dingen te kunnen doen met Tamara, Joyce en Joey! En dat gunnen heel veel mensen je. Dus maak je niet druk over een crowdfunding. Ik vind het een mooie gedachte dat geld je mogelijk niet hoeft te weerhouden om er samen nog een mooie tijd van te maken. Volop gegund dus en ook gedoneerd!
Hoi Jos,
Wat fijn om te lezen dat de bloedtransfusie je goed heeft gedaan. Dat het je warmte en meer energie bracht. Hopelijk kun je dit gevoel zo blijven vasthouden.
Heel knap hoe je alles zo beschrijft en dat we een inkijkje krijgen, in hoe het je vergaat. En ook heel erg knap hoe jullie hier samen mee omgaan.
Heel veel sterkte in deze vervelende periode!
Liefs Laura