Jos: "Goed"

Wat een verschil maakt de bloedtransfusie. Gisteren, bij het aanmelden voor het bloedprikken, kon ik amper op mijn benen staan. Ik was blij dat ik weer in de ziekenhuisrolstoel kon zakken. Vandaag wandel ik een stukje en ga ik op de fiets stemmen. Dat had ik gisteren niet kunnen bedenken!

Let wel, wandelen is echt niet zo snel en bij het fietsen kapte ik nog net niet om, maar ik heb het gedaan en dat doet me echt heel erg goed!

Wat meteen opviel in het ziekenhuis is dat er weer overal leuzen hingen. “Wij doen het niet voor een prikkie!”. Gedurende de hele coronaperiode had iedereen het over de zorg. En nu moet het ziekenhuispersoneel weer staken voor een beter loon. Ik vind dat verschrikkelijk. Ik heb zoveel aan het zorgpersoneel te danken en ze voeren al jaren een strijd. Hopelijk wordt dat snel opgelost in het voordeel van het zorgpersoneel, dat verdienen ze!

Maar goed, terug naar mij. Vandaag had ik het huis voor mij alleen. Ik heb echt van de rust genoten na de hectische dagen de afgelopen tijd. Even bijkomen. Boekje lezen, puzzeltje maken, filmpje kijken, beetje gamen, wandelen en stemmen. Dat was het zo ongeveer vandaag. Lekker!

Morgen horen we de uitslag van de CT. Ik wil het eigenlijk niet weten. Omdat ik het al weet. De uitslag is niet goed, dat heb ik de afgelopen dagen gevoeld. En ik wil de medische machine zoveel mogelijk vermijden. Het is goed zoals het is!