Ik weet dat dit onderwerp gevoelig kan liggen. Toch wil ik vertellen hoe het gaat en waarom ik voor euthanasie kies. Denk aan de blog ‘eej’!
‘Euthanasie is moord!’, roepen tegenstanders. En ze hebben gelijk! Iemand sterft een onnatuurlijke dood door toedoen van iemand anders. Het komt zelfs bij de officier van justitie te liggen!
Juist daarom is de procedure heel zorgvuldig. Ik geef al ongeveer een jaar aan bij de huisarts dat ik euthanasie wil. Afgelopen maandag is hij langs geweest om de details te vertellen, kom ik straks op.
Daarna moet een scanarts een tweede beoordeling geven. Het gesprek duurde bijna een uur. Aan het eind stuurt hij Tamara de kamer uit en vraagt hij onder vier ogen nog een keer of dit is wat ik wil. Ik antwoord volmondig ja. De scanarts geeft aan dat hij het eens is met het besluit van de huisarts. Dat betekend dat ik euthanasie kan krijgen!
Het proces zelf is dat ze via een infuus eerst een pijnstiller inbrengen. Daarna een sterk slaapmiddel waarbij ik afscheid neem van de wereld. Ik ben vaak genoeg onder narcose geweest om te weten hoe dat voelt. Ik kan heel rustig inslapen!
Alleen deze keer wordt ik niet meer wakker omdat de arts daarna een spierverslappend middel inspuit. Dat stopt eerst mijn ademhaling en daarna mijn hart. Daarna komt een schouwarts om de dood te constateren en dan kan mijn lichaam vrijgegeven worden.
Ik kies voor euthanasie omdat dit voor mij de meest waardige manier is om afscheid te nemen. De lijdensweg bij kanker kan lang en enorm vervelend zijn en dat wordt mij op deze manier bespaart. Bovendien herinneren Tamara, Joyce en Joey zich dan niet een vader die dagenlang pijn heeft. Ik denk dat dit het beste en meest waardig is voor mij en mijn gezin!
Reactie plaatsen
Reacties
Fijn, verdrietig, definitief....schiet door mijn hoofd. Het ga je goed (je zei als ik dat kan zeggen in deze situatie). Je laat zoveel moois aan de mensen om je heen na en 2 prachtige kinderen aan Tamara. ❤️
Jos, wat een sterk en moedig besluit, in al je blogs die ik lees, maak je keuzes en hierin zet je nooit jezelf voorop, elke keus die je maakt overweeg je goed, eej/E.
Ik hen zo veel bewondering voor jou en jouw mooie gezin,
Wederom de tranen in mijn ogen.
Veel kracht en liefde gewenst deze laatste periode van jouw leven, die veel en veel te vroeg op zijn einde komt
Ik denk aan je/jullie
Liefs,
Yvette
Dapper en heel goed te begrijpen, maar toch verdrietig. Wij vinden dat jij, tam en de kids dit zo knap doen. Ik begrijp jouw keuze heel goed. Ik hoop dat jullie nog veel van dat soort kleine geluksmomentjes (mama appelsap) mogen hebben zoals Tamara omschreef op Fb. Ik weet dat we elkaar wellicht niet meer zien. Daarom wil ik wel gezegd hebben dank je voor je wijsheid en het helpen herinneren aan wat echt belangrijk is. Je bent een mooi mens! Dikke knuffel van ons!
Dit afscheid doet ons verdriet,nu je ons voorgoed verlaat.
Veel bewondering voor je besluit
Een heel dapper en moedig besluit maar ook heel verdrietig natuurlijk dat je niet meer tijd krijgt met jou gezin. Goed dat het op een menswaardige manier kan en mag en dat jij zelf de keuze maakt. Sterkte Jos, Tamara en kids.
Een moedig besluit en fijn om zelf de regie te kunnen nemen in dit nare proces voor jou en je gezin. Veel sterkte nog samen met elkaar in deze laatste fase van je leven.
Dit beschrijf je sterk en mooi. Dat je deze stap ook weer bewust en met een vorm van vrede neemt. Hoe moeilijk ook. Ik kan me voorstellen dat dit jou rust geeft. Uit liefde voor je familie en gezin. Wat is liefde toch is krachtigs.
Het leven laat je los,
en jij laat het leven los.
Waardig, respectvol en met vertrouwen,
Vol liefde: men zal altijd van je blijven houden.
Hey Jos,
Ik heb bewondering en respect voor jou en je keuze. Mijn schoonvader heeft dezelfde keuze gemaakt en daar mocht ik bij zijn. Ik herinner me vooral dat ontspannen gezicht van de moedige man die tot het laatst de regie hield over zijn lijf en leven. Het grote lijden blijft ook jou bespaard. Heel veel fijne herinneringen aan een geweldige man en papa is wat je gaat achterlaten. ❤️
Een moedig besluit. Goed dat je je hart blijft volgen tot het einde en daarin een waardig afscheid kiest voor Tamara en de kids. Niemand wil dat je gaat, maar het is onvermijdelijk. 💋
Zo, Jos…. wat een moedig besluit!
Maar ppfftt joh….
Ik denk dat je met al je verhalen/blogs veel mensen hebt geraakt en laat nadenken….. mij in ieder geval wel, bedankt!
Veel liefde en sterkte in deze laatste periode ❤️ samen met je gezin.
Liefs Jomanda
Lieve Jos,
Wat dapper en wat verdrietig. Ik was denk ik net 13 en jullie zo’n 16 jaar, toen jullie op stap gingen met m’n zus Anne in Goes. Ik vond het een fantastisch voorproefje op wat me te wachten stond en genoot als jullie bij ons thuis kwamen. Aardig en integer ten voeten uit, zo was je als jonge jongen al en daar kun je nu gerust ‘dapper’ aan toe voegen. Ik heb bewondering hoe jullie gaan voor het geluk samen en je nu deze keuze gaat. Sterkte en heel veel liefs voor jullie.
Ik appte je gisteren dat ik na je bericht eerst een rondje zou gaan lopen. En dat heeft geholpen. Ik snap je keuze en begrijp je keuze.
Ik wens jullie alle sterkte en liefde toe.
Jos, ik ben blij dat ik je heb leren kennen!!!!!
Grt Fred
Heeeeeel veel liefde voor jullie!🤍😘
Jos, een hele dappere beslissing!
Zeker als er geen goede vooruitzichten meer zijn, hoe moeilijk het ook is.
Geniet met Tamara, de kids, en Jannie en Rinus van de laatste momenten.
Heel veel liefs, en wie weet tot ooit weer!
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Lieve Jos, wat een enorm dapper besluit en inderdaad de meest waardige manier om afscheid te nemen van Tamara, Joyce en Joey. Groot respect hoe jullie het deze klote ziekte zijn omgegaan. Liefs Rogier.
Heel veel bewondering en respect!
Ik wens jullie heel veel liefde en sterkte toe in deze laatste periode met je gezin.
Liefs en veel sterkte voor jullie ❤️
Hetty TMC
Elk nadeel zijn voordeel. Het is jullie gegeven hier heel bewust naar toe te leven. Past goed bij jullie doel om samen mooie herinneringen te maken. Tot en met het onvermijdelijke laatste moment...... ♥️
You are such a braveheart my friend! Sleep in peace... We will aaaalll join you eventually.
Beste Jos,
Zeer regelmatig lees ik de laatste jaren jou(jullie) blog. Wat hebben jullie allemaal moeten doorstaan..
Met eej sloeg je de spijker precies op z’n kop.
Wat vind ik je een klasse vent! De manier waarop je dit hele proces draagt, voor jezelf en voor je gezin, in één woord fantastisch.
Mocht ik ook voor een moelijke fase komen te staan hoop ik dat ik dat ook kan. Dat ik de “ballen” heb zo sterk te blijven.
Het is moeilijk, zwaar, oneerlijk en nog zoveel meer. Maar voor jou heb ik diepe respect Jos.
Je bent een kanjer.
Ik gun je nog mooie momenten met je gezin en je een afscheid wat voor jullie goed voelt.
Veel liefs, en eej ik zal nog vaak aan je denken.
De tijden op Het Goese, de bezoeken in het zhuis na je scooterongeluk. Dan een tijd niets.. en de laatste jaren als blog-lezer je toch weer volgen.
XX
Jos, Tamara en kinderen, wat een dapper besluit. We denken aan jullie ❤️
Fijn dat de mogelijkheid er is. Je maakt een weloverwogen keuze, dat geeft ook rust.
Strijdbaar, bewust met je gezin en in verbinding met je omgeving ben je deze ongelooflijke strijd aangegaan.
Ik heb hier geen woorden voor. Gewoon zoals jij bent.
Als laatste ga ik je zeggen Jos 't ga je goed.
Je laat iets moois na met veel liefde.
Ook ik heb herinneringen ...
Uit beeld betekent niet dat ik niet aan jullie, je pa en ma, Marijn denk.