Vandaag was een drukke dag waarin alles precies in elkaar overvloeide. Ik had nog even tijd over om de brievenbuspakketjes af te geven, waarbij 1 pakket afgegeven moest worden bij DHL. Gelukkig wisten me te vertellen dat ik die bij de kleding winkel voor mannen af kon geven. Ik was nog niet binnen of er werd al aangeven dat er een landelijke storing was, waarvan ze niet wisten hoelang die nog zou gaan duren. “Maar zegt die man, misschien kan je wel iets leuks uitzoeken voor je man”, en ja wie mij kent voelt de bui al hangen en mijn antwoord was dan ook “dat had ik heel graag gedaan, alleen is mijn man afgelopen 1 april overleden”. Oeps die had hij even niet zien aankomen en verontschuldigde zich, waarop ik aangaf dat dit voor mij nu mijn nieuwe “werkelijkheid” is en me dit soort momenten al eerder is overkomen. Er ontstaat een mooi gesprek, waarin hij me met verbazing aankijkt en mijn verhaal aanhoort. Toen hij vroeg hoe ik ermee omging, vertelde hij dat zijn vrouw er haar werk van had gemaakt nadat ze zelf ook kanker had gehad.
Ik blijf het bijzonder vinden dat er dagelijks mensen op mijn pad komen die door zo een grapje eigenlijk me in een korte tijd beter leren kennen. En als je dan ook nog verteld dat hij op 1 april is overleden maakt het dan soms ook nog net lijken of het een grapje is. Maar helaas het is de werkelijkheid, waar ik echt een weg in zal vinden en die is niet altijd makkelijk. Door mijn rugzak met ervaringen voel ik wel dat het goed gaat komen en ik samen met de kinderen er op onze eigen manier stap voor stap met ups en downs iets moois van gaan maken.
Carpe Diem ♥♥♥
Reactie plaatsen
Reacties
Wat bijzonder toch Tamara. Je zult nog veel meer tegenkomen. Maar met jouw rugzak met ervaringen.zal je er zeker komen.. daar heb ik alle vertrouwen in. Al zal je weg nog vele hobbels hebben, maar ook veel mooie momenten. ❤️🦋💖
Heel bijzonder. Fijn dat dit toch weer zo'n goed gesprek oplevert. Dat het goed komt met jullie hebben we alle vertrouwen in. Ga zo door. ❤️👍. Liefs van de andere belletjes.
Jeetje, wat los je dit toch weer goed op, en ook zo bijzonder.
Fijne gesprekken zijn er gelukkig ook, maar zeker ook het gemis.
Een dikke kus voor jullie uit Yerseke!
💋💋💋
Ga zo door met schrijven. Ik heb je pas leren kennen en ik kan nu al zeggen dat je een prachtig mens bent.
Hallo Tamara, ik ben de vrouw van Henrie. Hij vertelde me gisteren al over het mooie gesprek wat hij met je had in de winkel en dat je erover had geschreven in je blog. Je verhaal raakt me.. Heel mooi en krachtig hoe je ermee omgaat. Zoals het plaatje al zegt: alles is een keuze. Natuurlijk niet wat je overkomt, maar wel hoe je ermee omgaat. En het is zoveel fijner om weerstand op te geven, om het negatieve om te buigen in het positieve en te focussen op wat is en niet op wat niet (meer) is. Uiteraard za het vast niet altijd even makkelijk zijn, maar dat mag er gewoon zijn...want dat is het leven. En het leven is hard, maar zeker ook mooi en groots.... Ik wens je veel liefde <3. Dikke knuffel, Margie