Wat keek ik uit naar duidelijkheid. Wat valt het tegen dat de duidelijkheid er niet gekomen is. Zo heftig! Het duurde lang voor het goede nieuws binnenkwam. De kanker lijkt behandelbaar! 10 à 15 jaar geleden zouden twee plekjes op de lever misschien dodelijk zijn, nu leek de arts totaal niet bezorgd. Da’s fucking goed nieuws of niet dan?
Toch waren we allemaal ontdaan door de manier waarop alles gebracht werd. Direct bij binnenkomst zei de arts dat hij twijfelde of we zouden verschijnen omdat we niet bij de MRI geweest waren. Verkeerde aanname! Wat een basis voor een verder gesprek…
Wat als hij de aanname getoetst had? Als hij had gevraagd waarom er geen resultaten waren van de MRI-scan? Dan vertel je met een glimlach het verhaal van “me krammetje”. Als hij de radiologie-afdeling gebeld omdat dit niet meer mag gebeuren, geeft dit vertrouwen. Er denkt iemand mee en je hebt wel een basis voor een verder gesprek. De arts staat aan jou kant! Als...
Nu weer onzekerheid. Weer een week erbij. Als je er op tijd bij bent bij darmkanker is het goed te genezen. 5 februari ben ik naar de huisarts gegaan. Hopelijk 30 maart een behandelplan. Ik durfde pas te horen dat de kanker behandelbaar lijkt na een gesprek met de bedrijfsarts van TMC. Hetty en Frank, geweldig dat dit op vrijdagmiddag geregeld is! Dat gesprek was een enorme opluchting voor mij!
En, ik snap de MRI-scan. Het is beter als de arts geen aannames maakt!
Reactie plaatsen
Reacties