Jos: "Kikkers zoeken"

Gepubliceerd op 8 juni 2018 om 22:50

Vlak bij Joyce d’r school zijn een paar poelen. Al van verre hoor je kikkers brullen als je daar ’s avonds langs loopt. Een half woord aan Joyce en Joey is genoeg. Ze willen kikkers zoeken. We zijn alle vier moe. Ik heb te weinig gerust dus ik mis energie. Maar de kinderen willen graag kikkers horen. Dus direct na het avondeten gaan we op pad. Veel te vroeg, nog geen kikker te bekennen. Avontuur mislukt en de meerkoeten, libellen en ganzen die we gezien hebben kunnen dat niet goedmaken.

Het is week 2 van mijn tweede chemokuur. Er is een stijgende lijn. Het gaat beter dan de eerste week. Tijdens de eerste chemokuur lag ik elke middag op bed. Dan voelde ik me ’s ochtends en ’s avonds vrij goed. Bij de tweede chemokuur vind ik het moeilijker om die discipline op te brengen. ‘Het gaat wel’ is het excuus om te weinig te rusten. Daardoor mis ik energieke momenten.

Het blijft lastig om goed door de chemo te komen. Aftasten, grenzen verleggen, ziek zijn, weinig energie hebben. Morgen ga ik actief mijn rust pakken. Na de lunch naar bed. Ook als ik denk dat ‘het wel gaat’. Hopelijk voel ik me dan morgenavond energieker. Als Joyce en Joey dan ook lekker uitslapen... Dan gaan we morgenavond kikkers vinden!

 

Reactie plaatsen

Reacties

Genieters!!
6 jaar geleden

Wat een vertederende foto en wat geweldig mooi gebied. Blijf vooral genieten van al het moois ondanks de nare en vervelende dingen die nu in je leven zijn Jos ! En wij genieten ondanks onze nare dingen weer mee van het mooie tafereeltje wat die foto ons laat zien en de kikkers horen wij van uit onze vijver er bij . Hopelijk gaan de kinders ze snel zijn .Liefs van ons ,de op afstand mede genieters

Rinus en Marieke.
6 jaar geleden

Hallo, daar zijn we weer. Ja, als het goed gaat dan wil je snel een beetje meer van dit of van dat en denk je: "O, dat gaat wel want ik voel me beter dan vorige week".Maar dan komt toch even dat "kleine ummetje" om de hoek kijken. Ik denk ook, net zoals je schrijft, dat het lastig is om door de chemo te komen.Natuurlijk is het lastig en je zult grenzen moeten verleggen en aftasten en kijken hoe dit en dan weer dat gaat. Probeer je weg hier in te vinden en dat zal , denken wij, de ene keer beter gaan dan de andere keer maar we vinden dat je tot heden toe nog al aardig "doorfienkelt". ( dat is een soort Russisch op z'n "Yeses") Als het gaat vanavond, misschien, "" ni de kikkers en de puut'n". Volgens mij was een puut altijd hetzelfde als een kikker maar dan in het "Yeses"dialect. Blijkbaar is een "puut" een wat dikkere kikker en kan die zich ook makkelijk op land begeven. Heel vroeger toen ik nog "een jongsje"was zo van een jaar of zes weet ik nog goed dat er bij ons onder de vloer een puut zat en als die begon te kwaken: Hij/zij had een diepe kwaaaaaaak en dan kwam er altijd regen. Nu kan ik redelijk veel onzin vertellen maar dit verhaaltje is echt waar.Jullie allemaal een goed weekend en héél véél STERKTE.