Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen. Waar ik tegenop zie is niet de chemo. Daarvan heb ik er nu twee gehad, ik weet wat ik kan verwachten bij de derde. De eerste keer aan het infuus was spannend. Vooral omdat niemand, ook artsen niet, kan voorspellen hoe je op de bijwerkingen reageert. Na de afgelopen twee chemokuren weet ik dat ik de ‘normale’ bijwerkingen allemaal heb. Ik weet ook dat ik daar doorheen kan komen.
Waar ik het meest tegenop zie moet ik drie dagen slikken. Twee tabletjes bij het ontbijt. Het pepmiddel, de 5x sterkere prednison. Het vervelende van dat middel is dat ik er slecht van slaap. Piekeren 2.0. Het middel is een amfetamine. Speed ook. Ik zou geen goede drugsverslaafde zijn. Gelukkig maar!
Als de chemokuur gaat zoals de vorige twee voel ik me de eerste twee dagen goed. Daarna gaat alles langs me heen en heb ik een zware week. Griep zonder koorts. Na die week komen er weer momenten dat het doek van de kooi gaat. Dan krabbel ik langzaam op. Maar elk moment kan het doek weer over de kooi gegooid worden. Pas op het eind van de derde week komt, zoals Tamara het zegt, Jos terug.
Morgen eerst de chemo. Ik zie er niet tegenop omdat het middel mij kan genezen van mijn kanker. De chemo is zwaar. Maar ik ben blij dat het er is!
Reactie plaatsen
Reacties