Jos: "Acceptatie"

Gepubliceerd op 8 juli 2018 om 23:59

De stoma operatie was geen probleem. Ik wil de operatiekamer in en een stoma aan laten leggen. De drie keren dat ik een infuus met chemo aan liet prikken wil ik dat ondergaan. Ik heb geen moment weerstand gevoeld tegen het slikken van een chemotablet. Klinkt gek, maar het is echt waar.

Om dat te kunnen heb ik voorbereiding nodig. Vooral voor de stoma operatie heb ik daar moeite mee gehad. Accepteren dat je lichaam een dodelijke ziekte heeft. Accepteren dat een stoma de eerste stap is om de dodelijke ziekte te overwinnen.

Om alles te kunnen accepteren heb ik uren nagedacht. Alles op een rijtje gezet. De afbeelding van de MRI-scan met daarop de tumor die mijn darm vernauwd in mijn gedachten teruggehaald. Mezelf geconfronteerd met de feiten. Wat als ik geen stoma zou laten plaatsen?

De artsen stippelen de beste route uit. In mijn geval een stoma operatie, chemo in infuus- en tabletvorm, chemoradiatie en nog twee operaties. Ik vertrouw op de kennis en ervaring van de artsen. De route die geschetst wordt is zwaar, maar het beste wat de artsen te bieden hebben. Waarom zou ik niet het beste kiezen?

Ik accepteer dat ik kanker heb. Dodelijk ziek ben. Om te genezen zijn een stoma, chemo en straks bestralingen en operaties nodig. Dat accepteren is de sleutel tot mijn mindset. Zo ben ik ontspannen de operatiekamer ingegaan om een stoma aan te laten leggen. Maar dat accepteren is wel het moeilijkste wat ik ooit gedaan heb.

Reactie plaatsen

Reacties

Rinus de Bel
6 jaar geleden

Accepteren !
Accepteren is voor ieder persoon anders.
Maar voordat je geestelijk iets hebt geaccepteerd kan een langdurig proces zijn.
Alleen heb niet altijd zoveel tijd.
Het proces waar jij in zit gaat door en je moet een keuze maken.
Een keuze maken gaat meestal wel vrij snel maar daar mee is het proces van acceptatie nog niet verwerkt in je geest.
Ik hoop dat je het geestelijk allemaal een plekje kunt geven.
Groetjes je vader

Rinus en Marieke.
6 jaar geleden

Ja, Jos er zitten vele kanten aan zo'n ziekte die dodelijk kan zijn. Maar accepteer dat je kanker hebt en dat de artsen de beste weg voor je uitstippelen. Vertrouw op hun kennis en kunde. De rit zit er nog niet op het zal nog een poosje duren en zal misschien ook weer z'n ups en downs hebben. Maar blijf de moed er in houden, blijf schrijven en blijf accepteren ook al is dat het moeilijkste wat je ooit hebt gedaan. Voor ons is het makkelijk om dit te schrijven maar ik kan me levendig voorstellen dat je veel hebt nagedacht en dat hoort ook bij zo'n groot proces. Jos en Tamara en de kinderen héél véél STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!