De bestraling gaat vanmorgen weer met een kleine hapering. Mijn blaas is nog niet vol genoeg. In overleg met de radiotherapeutisch laboranten ga ik eerst op consult bij de radiotherapeut en kom ik daarna terug voor bestraling poging twee. Het gesprek met de radiotherapeut gaat vlot. Zolang ik me goed voel hoeft ze niets aan te passen. Binnen twee minuten sta ik weer buiten. Vrij snel daarna wordt ik binnengeroepen voor bestraling poging twee. Dat is maar goed ook, want mijn blaas zit goed vol.
De middag verloopt rustig en vanavond ga ik mijn vader en moeder helpen om de caravan op te ruimen. Ik heb er nooit over geblogd omdat ik niet in de krant wil zetten dat mijn vader en moeder niet thuis zijn. Maar de afgelopen maanden heeft de caravan op Ut Paradèske in Goirle gestaan. Die hebben ze gebruikt als uitvalsbasis om ons te ondersteunen als dat nodig was. Nu de chemoradiatie zo voorspoedig verloopt is die uitvalsbasis niet meer nodig.
Met z’n drieën maken we de caravan reisklaar. Daarna drinken we nog een kopje koffie bij de eigenaresse van de camping. Alles met de heerlijke Brabantse gemoedelijkheid. Als de koffie binnen is vertrekken mijn ouders richting Zeeland. Ik ga snel naar huis om een stukje te typen.
Bedankt Pa en Ma! Als ik dat zeg reageert mijn vader steevast met “Dank’n doej mè in de kerke!”. Ik ben benieuwd naar zijn reactie hieronder…
Reactie plaatsen
Reacties
Tja Jos, nog niet je vader aan het woord, maar ik.
Een dochter van een majoor zonder geweer!
( dit vertelde Antjan altijd).
Immers mijn vader is majoor van het Leger des Heils.
Het geloven gaat je soms makkelijk af, en soms is het erg moeilijk te begrijpen, ook bij mij zeker wel!
Het woord waarom loopt als een rode draad door mijn leven, en nog steeds.
Het antwoord krijg je nooit, tenminste het antwoord waarin je kunt berusten, voor mij niet.
In gesprekken met mijn vader probeerde hij het uit te leggen, hij heeft een rotsvast geloof.
Dit is echt super!
En toch twijfel ik vaak en denk dan, had ik maar iets meer van dat geloof misschien.
Wat een overdenking hé, ik ben in ieder geval blij dat het zo goed gaat met je, en hoop nog vaak zo met je te kunnen lachen en genieten als afgelopen zondag.
xxx
De uitspraak had jou opa (mijn vader) ook al.
Ik heb hem dus ook niet van mij zelf.
Zo zie je maar de appel valt niet ver van de boom.
Dat we de caravan weer even thuis kunnen stallen is een ontwikkeling die ik niet verwacht had.
Ik opende gisterenavond het deurtje van de caravan en binnen was het 42 graden (celcius). Die temperatuur heb ik in het buitenland nog nooit afgelezen op mijn thermometertje.
Dus vakantie in eigen land is misschien zo gek nog niet. Bijkomend voordeel we spreken ook allemaal bijna de zelfde taal.
Buitengewoon die uitvalbasis als ondersteuning bij eventuele noodzakelijkheden. Fantastisch !!!!!
Ontzettend goed !!!!!!!! Weer een stap in de goede richting zowel voor jou als voor Jannie en Jan ( Rinus ) Trouwens vind ik die uitdrukking van de vader van je vader oftewel Jo de Bel ontzettend goed !!!!!! Appels vliegen soms vele kanten op maar bepaalde appels vallen niet zo ver van de "stamboom". Allemaal heel veel STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!