Jos: "Mannendag"

Gepubliceerd op 10 augustus 2018 om 22:56

Vandaag gaan de mannen op pad. Joey en ik gaan richting het ziekenhuis. Joey vind het leuk in het ziekenhuis en haalt herinneringen op aan de kinderspeurtocht die ze eerder gedaan hebben. We zijn niet bijzonder vroeg en bij de bestraling kunnen we meteen naar binnen. Joey mag de tafel waar ik op lig omhoog doen en gaat dapper met de dames mee.

De bestraling gaat vlotjes. Al snel hoor ik Joey via de intercom. Het zit er weer op. Joey heeft het goed gedaan en vanalles verteld terwijl ik bestraald werd. Net als Joyce mag hij bij de boekenwinkel een tijdschrift uitzoeken. Joyce ging voor de Bobo en Joey voor Brandweerman Sam. Trots als een aap met zeven boekjes loopt hij naar de auto. We gaan vliegtuigen kijken!

Bij de spottersplek aangekomen is het rustig op het vliegveld. Maar even verderop kun je heerlijke frietjes kopen bij een frietkraam. Dus eerst friet eten. Als we aan het eten zijn landen er al drie vliegtuigen. Snel terug naar de spottersplek. Het duurt niet lang voor de vliegtuigen opstijgen. De wind is gedraaid ten opzichte van gisteren. De opstijgende vliegtuigen gaan van ons af. Maar als er een landend vliegtuig vanachter de bomen komt is die wel heel dichtbij. Ik moet Joey meeslepen naar huis.

’s Middags komen Madeleine en Bert langs. We kletsen wat en de tijd vliegt. We gaan eten bij de pizzeria. We komen als eerste aan en gaan als een van de laatsten weg. Mooi dagje zo!

 

Uitgeteld in de auto na het ziekenhuisbezoek en het vliegtuigen spotten.

Reactie plaatsen

Reacties

Jannie de Bel
6 jaar geleden

Weer genoten van je blog. Leuk zo'n ochtendje alleen op pad met papa. Ondanks dat het voor bestraling is.

Rinus en Marieke.
6 jaar geleden

Allereerst: "Wat een leuke foto !" De slapende brandweerman Sam "in volle actie" ( met het vasthouden van z'n boek. Prachtig. Snelle bestraling, volle blaas en klaar is....Jos. Het lijkt wel of het steeds sneller gaat en ook goed gaat. Laten we dat natuurlijk niet vergeten. Weer zo'n positieve blog. Ik sprak in de vorige blog nog over een "mail" ( dat is voor ons nog een ingeprent woord !! ) De tijd gaat door, de wedstrijd is nog steeds aan de gang en "um" ligt volgens mij toch wel een eind achter. Dat hopen we tenminste en volgens mij is dat zo ook ! We blijven langs de kant staan om je aan te moedigen en om elke dag over je te praten en zeker aan je /jullie te denken. Héél, véél STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!