Ode aan de ruggenprik. Het zetten ervan, net voordat ik volledig onder narcose ben gegaan voor de operatie, was geen pretje. De anesthesist zegt dat mijn ruggenwervels dicht op elkaar zitten. Hij moet drie keer prikken voor de ruggenprik goed zit. Bij de eerste twee keer reageerde ik heftig. Ik werd misselijk en het zweet brak me uit. De derde keer ging goed. Nu heb ik er veel profijt van.
Na de operatie heb ik geen pijn ervaren. Het voelt onnatuurlijk om met een operatiewond van zo'n 20cm geen pijn te hebben. Maar wel erg fijn. Daardoor ben ik al mobiel. Ik heb gisteren al door mijn kamer gewandeld en vandaag heb ik al gesport (lees: gewaggeld achter mijn infuusstang) op de gang. Heerlijk om even uit bed te zijn!
Maar aan al het goede komt een eind. Morgen gaat de ruggenprik eraf. Dat heeft zijn voordelen. Ik heb nu een katheter omdat ik door de ruggenprik geen aandrang voel om te plassen. Die is vervelend en mag er ook af. En met een beetje geluk kan ook het infuus weg omdat drinken goed gaat. Als dat zo is heb ik geen slangetjes meer aan mijn lijf en kan ik me vrijer bewegen. Ook voelt de huid op mijn benen dan weer normaal aan. Nu voelt dat heel gek.
En de pijn? Ach. De operatie is al bijna drie dagen geleden en er zijn goede andere pijnstillers. De ruggenprik heeft zijn werk gedaan!
Ps1: Ik ga er later een blog aan wijden. Voor nu en diepe buiging (auw) voor het personeel van het ziekenhuis. Wat een geoliede machine. En heel belangrijk, wat fijn dat de mens achter de patiënt gezien wordt!
Ps2: mijn nichtje Wendy heeft vandaag de kustmarathon (de zwaarste marathon van Nederland, door het zand en over de duinen) uitgelopen met de namen van mij en Jade op haar startnummer. Diep respect Wen!
Reactie plaatsen
Reacties
Ook van ons diep respect Wendy. We hebben veel aan je gedacht vandaag.
Jos, we zijn ontzettend blij om deze berichten allemaal te horen ( lezen ) "Lekker, die ruggenprikken" maar daar heb je nu een paar dagen voordeel van. Je bent een KANJER want het woord "sporten" is alweer gevallen ! ( in de gang van het ziekenhuis met het rijdend infuus en slangen ) maar dat doet er niet toe. Die dingen gaan er in de loop van de komende dagen hopelijk allemaal af en dan kun je je weer richten op een rustige revalidatie en hopelijk dan zo snel mogelijk naar huis. Trouwens buitengewoon dat Wendy ook voor jou heeft gelopen tijdens de Kustmarathon ! We wnesen je veel beterschap en heel veel STERKTE !!!!!!!!!!!!!