Vannacht heb ik negen uur als een roos geslapen. Vanmorgen kom ik wat stijfjes het bed uit. Vorig schaatsseizoen reed ik na de schaatstraining altijd door totdat er minstens honderd rondjes op de teller stonden. Nu ben ik erg blij dat ik de training af kan maken en voel ik het een dag later in mijn benen. In de ochtend houd ik me rustig. Ik bak een eitje voor de lunch en dat is het hoogtepunt.
In de middag ga ik op bed liggen. Ik wil eigenlijk rusten en niet slapen, maar dat plan mislukt grandioos. Ook deze keer slaap ik een uur of twee. Goed, het voordeel is dat ik in de avond redelijk fit ben.
Ondertussen gaat november zachtjes verder. Maandag a.s. gaat ze in het ziekenhuis onderzoeken of mijn darm goed aan elkaar is gegroeid. Dat is een radiologisch onderzoek. Een soort röntgenscan waarbij ik een contrastvloeistof krijg toegediend zodat alles goed zichtbaar wordt. Woensdag krijg ik de uitslag. Als mijn darmen goed gehecht zijn kan ik onder het mes om mijn stoma op te heffen.
Vanmorgen heb ik nog met de stomaverpleegkundige gebeld over Barbapapa. Een prolaps kan geen kwaad, maar het kan wel vervelend zijn. Vrijdag hebben we een gesprek ingepland zodat ze nog een keer naar mijn stoma kan kijken. Ik hoop dat de scan volgende week goed is, dan kan Barbapapa definitief weg.
Morgen eerst het feest van Joyce en Joey. Ik hoop dat ik fit ben!
Reactie plaatsen
Reacties