“Dan begint het pas…”, ik hoor het de chirurg nog zeggen. Ze vertelde dat ik na de operatie nog lang niet overal vanaf zou zijn en drukte een folder in mijn hand over het LAR-syndroom. Maar ik had niet verwacht dat ik mezelf 7 dagen na de operatie nog zo slecht zou voelen.
Afgelopen nacht heb ik om de 1,5 uur op het toilet gezeten. Toen ik rond half acht ging was de rest van het gezin wakker en zich voor aan het bereiden voor de dag. Ik kroop zuchtend en steunend mijn bed weer in, om vervolgens om 10:17 wakker te schrikken. De kinderen zitten inmiddels op school en Tamara in Utrecht, maar ik heb niets meer gehoord.
De rest van de dag blijf ik om de anderhalf, twee uur naar het toilet gaan. Nog steeds diarree. Ik ben blij dat ik niet alle details van tevoren wist, anders had ik toch nog eens goed nagedacht over mijn stomaatje opheffen.
Het positieve vandaag is dat mijn eetlust terug begint te komen. Al bij het ontbijt merk ik dat er smaak zit in mijn boterham. Ik zit minder met lange tanden te eten. En dat blijft de rest van de dag zo. Vanavond heb ik gewoon een vol bord leeg gegeten. Hoe dat er ooit weer uit moet…
Reactie plaatsen
Reacties
Gelukkig begint je eetlust weer terug te komen. Dat is een goed teken. En.......dan dat bord vol dat zo maar naar binnen is gegaan. Super ! De rest laat op zich wachten. Beterschap en heel veel STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!