Jos: "Iets rustiger"

De afgelopen dagen (en nachten) had ik het idee dat mijn darmen de ontlasting door de pot heen wilden schieten. Elke keer dat ik moest, en dat ik zeker zo’n 15 à 20 keer per dag, was het ook gelijk volle bak. Maar vandaag lijkt dat iets minder te zijn. Ook ben ik de afgelopen nacht minder mijn bed uit gemoeten. Kortom, iets van verbetering.

Helaas hebben we daarmee ook alle verbetering wel gehad. Tot nu toe heeft de operatiewond eigenlijk nog geen pijn gedaan. Zelfs toen ik nog in het ziekenhuis lag slikte ik minder pijnstilling en sinds ik thuis ben heb ik niets meer geslikt. Tot vandaag. De wond deed vanmiddag echt pijn. Gelukkig ziet alles er rustig uit, dus het zal wel bij het genezingsproces horen.

Vandaag heb ik wel extra eiwitten op. En na een speurtocht op internet kwam ik een artikel tegen over psylliumvezels in combinatie met het LAR syndroom. Psylliumvezels schijnen te zorgen voor een goede stoelgang. Baat het niet dan schaadt het niet, dus ook de eerste eetlepel met psylliumvezels is achter de kiezen.

Al met al zijn dit vervelende dagen. Ik kan net niets en dat maakt dat de dagen lang duren. Waar ik me aan vast klamp is dat iedere verbetering nu ook definitief is. Deze operatie was de laatste van het behandelplan. Het gaat langzaam, langzamer dan ik zou willen. Maar ook babystapjes zijn stapjes vooruit. We komen er wel!