Ik hoop dat schaatsen een voorbode is van de rest van mijn herstel. Als ik nu rondjes rijd merk ik dat ik op een heel ander niveau rijdt dan vorig jaar. Ik moet een stap terug doen maar dat is niet gek. Zonder naar het niveau van vorig jaar te kijken gaat het gewoon hartstikke goed. Mijn conditie is nog steeds goed en ik heb fysiek de kracht en souplesse om lekker te kunnen schaatsen. Ik geniet ervan, de rest komt vanzelf wel weer.
Datzelfde ervaar ik thuis. Ik kan steeds meer en ik doe steeds meer. Ik ben nog lang niet op het niveau waar ik wil zijn en soms kost het me best moeite, maar ik merk dat ik steeds meer kan hebben en dat alleen al is een feestje waard. Ik ben op de weg terug.
Toch ben ik nog steeds op mijn hoede. Morgen heb ik een tweede gesprek met de psycholoog. Net als het eerste gesprek heb ik niet het gevoel dat het heel slecht gaat, maar ik wil alles doen wat ik kan om te voorkomen dat dit gebeurt. 86% van de mensen die kanker hebben gehad houd hier lichamelijke of psychische klachten aan over. Ik wil bij die 14% geluksvogels zitten. Fysiek kan het en psychisch kan het. Maar net als bij schaatsen, wil ik topfit worden. Dus zal ik moeten doen wat nodig is om alles weer op te bouwen. Mezelf herontdekken. Dat is mijn motivatie!
Reactie plaatsen
Reacties
In de eerste alinea schrijf je magnifieke woorden en voel je hoe het NU allemaal met je gaat. Je GENIET !!!!!!!!! Weet dat dat een grandioos woord is voor jou en Tamara en de kinderen. Je GENIET !!!!!!!!!! Wat een prachtig gevoel. Ook thuis GENIET je.....dat is toch buitengewoon !!! Nee, je bent nog niet op niveau maar die zee is ook nog geen plasje !!!!!!! Dan ga je ook nog eens jezelf "herontdekken": je zult er van staan kijken hoe jij straks .......als de zee een heel klein plasje is geworden en op den duur helemaal weg is, hoe jij je dan voelt. Buitengewoon kanjer !!!!!!!! Veel succes en héél véél STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Mooie ambities Jos! Veel plezier gewenst met de weg ernaartoe