Voor de oplettende lezers onder jullie. Bij deze en de twee voorgaande blogs heb ik de datum van publicatie aangepast omdat ik het artikel later geschreven heb dan de dag waarop het is gebeurd. Ik schrijf dit artikel maandag de 28e en de publicatiedatum wordt de 25e omdat dit artikel over vorige week vrijdag gaat.
Vrijdag ben ik voor de tweede keer bij de psycholoog geweest. De afspraak stond eigenlijk 14 januari gepland, maar toen ik onderweg was belde de psycholoog waar ik bleef. In mijn agenda stond de afspraak een uur later dan bij de psycholoog.
Met de psycholoog heb ik een goed gesprek, maar snel wordt duidelijk dat ze niet veel voor mij kan betekenen. Ik loop nergens in vast, zoals een psycholoog dat uitdrukt. Dat betekent dat ik geen probleem heb waar een psycholoog een oplossing voor is. Ik wordt doorverwezen naar een coach die ervaring heeft met kankerpatiënten.
Ik sta niet onwillig tegenover coaching. Sterker nog, ik heb veel aan mijn coach via mijn werk. Maar onderweg naar Thialf komt een onderzoek naar ‘het zwarte gat na kanker’ ter sprake. En als ik thuiskom van de psycholoog heb ik een link in mijn whatsapp.
De tekst en het animatiefilmpje leggen precies uit wat ik voel. Ik zoek geen behandeling, ik zoek ondersteuning zodat ik een behandeling voor ben. In de periode na kanker moet je jezelf opnieuw leren kennen. Wat lukt en wat niet. Die vraag is niet altijd concreet, maar de puzzel is niet gemakkelijk!
Reactie plaatsen
Reacties
Dit is precies wat ik altijd gezegd heb Jos. Als alles achter de rug is moet je weer. Je MOET gaan werken. Je MOET op verjaardagsvisite. Zo kan ik nog heel lang doorgaan wat nu moet. Wat de omgeving van je verwacht. Maar zo werkt het niet. In onze vriendenkring heb ik het ook gezien. Ze zien je lekker bezig dus denken ze oh dat gaat goed daar. Ze zien je niet in je hoofd. Ze zien niet dat je in jezelf gekeerd op de bank of bed zit. Daarom is dit filmpje zo goed. Fijn dat je het op de blog gezet hebt. Goed bezig. We zijn er voor jullie. Ook nu het ( goed ) gaat.
Hoi Jos, dit filmpje heb ik ook goed bekeken en beluisterd. Er komt weer een tijd na alles wat er gebeurd is.......en dat is bij velen dat gat ! Je moet weer van alles gaan doen, net zoals je pa en ma schrijven. Alles wat zich van binnen bij jou nu nog aan het "afspelen"is om er weer boven op te komen, zien de mensen om je heen niet ! Die denken alleen maar: "Toch prachtig, dat Jos weer kankervrij is !" Maar ze voelen niet en zien niet ( ik herhaal je pa en ma weer ) wat er allemaal met je aan de hand is als je thuis op die bank of dat bed zit met hoofd in je handen en denkt van: "Hoe moet dit verder, hoe kom ik hier weer uit !" Klinkt allemaal hard maar zo is het wel. Ik kan ook tegen iedereen leuk doen en als ik dan thuis kom dan denk ik weer: "Hoe zal dit allemaal verder gaan ? "Daarom is het een hele puzzel om hier weer bovenop te komen. Maar zet alles op alles en probeer met alles wat je in je hebt ( ook met hulp !!! ) er weer bovenop te komen. We denken veel aan je en laten dat dan regelmatig weten maar jij moet verder: " Je MOET weer goed verder" Veel succes, veel geduld, veel beterschap en héél véél STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!