Over schaatsen heb ik uitgebreid verteld op deze blog. Schaatsen is mijn passie. Je kunt mij ’s nachts wakker maken om naar de ijsbaan te gaan. Maar schaatsen is niet mijn enige passie. Mijn andere passie is software.
Mensen die mij kennen uit Yerseke weten dat ik als kind vaak achterin het huis aan de Ericalaan verstopt zat. Turend naar een monitor en bezig met allerlei dingen. Spelletjes spelen, muziek downloaden (met het inbelmodem, 1 nummertje downloaden kostte ongeveer meer aan telefoonkosten dan de hele CD kopen) en experimenten met programmeren, installeren en ga zo maar door. “Zou je noe nie’us ni buut’n heen?”, zei mijn moeder in plat Yeses als het zonnetje scheen en ik voor het beeldscherm zat. Maar Jos bleef binnen…
Van mijn computerhobby heb ik mijn werk gemaakt. Dat maakt dat ik elke dag met veel plezier naar mijn werk ben gegaan. Niemand hoeft mij te pushen om te programmeren. Ik vind het leuk en dat motiveert mij meer dan wat dan ook!
Ik ben ooit begonnen met het programmeren van netwerk protocollen. Diep met mijn neus in de techniek. Ik ben gaan werken via een detacheerder omdat ik bij veel verschillende bedrijven in de keuken wou kijken. Ik leerde hoe organisaties rondom software werken en ik ben me bezig gaan houden met Agile en Scrum. De afgelopen weken ben ik twee keer bij Vanderlande (mijn opdrachtgever) geweest. Zeker nu schaatsen zo goed gaat kan ik niet wachten om mijn andere passie weer op te pakken!
Bovenstaand programma zet 'Hello world!' op het scherm.
Reactie plaatsen
Reacties
Ja, Jos. Hier had je wel een reactie op verwacht denk ik. Het waren toch ook wel echte puberzorgen toen hoor. Maar ooit zei iemand uit je vriendenkring tegen me: "het komt wel goed met Jos". Ik denk dat ik tegen haar aan het klagen was over je. Tegen alle verwachtingen in ging je na een jaar elektrotechniek bouwkunde doen. Dat duurde niet lang. Toen dus toch naar de opleiding ICT waar je al hele dagen mee bezig was. Gelukkig was dat de juiste keuze. Het kwam goed met Jos. Petra: het deed me wel heel goed dat je dat zei. Je zal het zelf wel niet meer weten maar ik weet zelfs de plaats nog. Op de boot van Verschuure op mosseldag. Dat was precies de kik die we nodig hadden om vertrouwen te hebben dat het ooit nog goed komt. Dus alle ouders met puberzorgen: het komt wel goed met die zoon/dochter. Al denk je soms van niet. Heel veel liefs Jos, Tam en kids van Pa en Ma.
Hoi Jos, dat zijn weer hele goede berichten. Na het schaatsen komt nu eigenlijk "je werk" weer om de hoek kijken en omdat je met zoveel passie over je werk spreekt geeft dat weer "een douwtje an de karre" ( Yerseks dialect ) om je werk weer beetje bij beetje op te gaan pakken. Dit klinkt als muziek in onze oren, Jos ! Veel succes, rust op z'n tijd, geduld en héél véél STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!