Het is Valentijnsdag. We zijn halverwege februari en ik heb in februari nog geen blog gepost. Gebeurt er dan niets omtrent mijn ziekte? Jawel, er gebeurt nog heel veel. Helaas ligt dat gevoelig en daarom is het wat stiller op de blog. Hopelijk zijn dit de laatste hobbels!
Gelukkig gaat het verder goed. Fysiek ben ik heerlijk fit. Ik ben na het avontuur op de Weissensee begonnen met hardlopen omdat het schaatsseizoen afgesloten gaat worden met een schaatsloop. 10km schaatsen en daarna 5km hardlopen. De schaatsloop combineert twee sporten die ik leuk vind en dan wil ik graag goed voor de dag komen. Dus trainen maar!
Het is ook fijn om te merken dat mijn lichaam weer mee wil met de gekke dingen die ik af en toe in mijn hoofd haal. Ik heb gedurende dit schaatsseizoen gemerkt dat het meer tijd kost dan voorheen om mijn duurvermogen op te bouwen. Maar uiteindelijk komt het allemaal wel en als de weersomstandigheden op de Weissensee iets beter waren geweest had ik de 200km gehaald. Zelfs nu was het besluit om te stoppen een verstandskeuze. Conditioneel had ik door gekund en daarmee prijs ik mezelf gelukkig!
Dan ga ik nu snel naar mijn mandje. Morgen zijn de clubkampioenschappen voor de kinderen van IJsclub Tilburg. Joyce en Joey gaan allebei meedoen en papa helpt mee met de organisatie om alles in goede banen te leiden. Morgenochtend om 8:15 draai ik me nog een kee… Nee tuurlijk niet, dan sta ik op de ijsbaan!
Reactie plaatsen
Reacties