De dagen duren lang als je jezelf niet fit voelt. En ik voel mezelf niet fit. Er ligt een knoop in mijn maag en ik heb weinig energie. Algehele malaise, dat ben ik niet gewend van mezelf. Maar de oorzaak is duidelijk!
Deze chemo voelt volkomen anders dan de chemokuur die ik in 2018 gehad heb. Toen had ik last van tintelingen in mijn handen, voeten en mond zodra ik iets kouds pakte. Dan had ik met dit weer niet naar buiten gekund, zeker niet de eerste week van de chemo. Ook voel ik me veel minder mechanisch. In 2018 moest ik echt over alle bewegingen nadenken, dat heb ik nu niet. Ook mijn zintuigen, zelfs mijn smaak, zijn redelijk normaal.
Nu merk ik vooral dat mijn slijmvliezen reageren. Mijn neus voelt raar, mijn keel voelt raar en vooral mijn darmen voelen raar. Logisch ook, want in de slijmvliezen gaat de celdeling het snelst, en die wordt door de chemo stil gelegd.
Ik ben benieuwd hoe straks de effecten van de chemo weg ebben. In 2018 duurde één kuur drie weken, nu twee. Toen was de week na de stootkuur van medicijnen het zwaarst, week 2 was al beter en week 3 was te doen. Nu heb ik minder tijd om te herstellen. Ik hoop dat ik toch een paar redelijke dagen overhoud.
Voor nu is het vooral volhouden en hopen. Hopen dat de chemo voor de kanker zwaarder is dan voor mij!
Ps. Chemowandeling #5 alweer vandaag, 30 km totaal gelopen. Leuk de reacties van gisteren te lezen!
Reactie plaatsen
Reacties