Jos: "Druk dagje"

Mijn MacGyver oplossing van gisteravond om met sporttape de druk op de huid wat te verlichtten werkte maar even. Midden in de nacht haal ik de tape weer weg omdat de pijn blijft. Ik besluit in de ochtend het ziekenhuis te bellen.

Maar zodra ik uit bed kom staat een vrachtwagen voor de deur om een container af te leveren. Daarna ontbijten en zodra we daarmee klaar zijn staan mijn vader en mijn broer op de stoep. Vandaag gaat ons schuurtje tegen de vlakte.

Tussen de bedrijven door bel ik naar het ziekenhuis. Twee uur later zit ik in de wachtkamer bij de vaatchirurg. Het blijkt dat mijn huid, die al dunner is door de chemo, de pleisters van mijn PICC lijn beu is. Er wordt een andere pleister op een andere plek geplakt. Het voelt al een stuk beter.

Daarna loop ik nog even langs de dagbehandeling om de spullen voor de thuiszorg aan te vullen. Ik ben nog niet binnen of er staat al een doos klaar. Superservice! Daarna nog even langs de apotheek en mijn rondje ziekenhuis zit er weer op.

Als ik thuis kom ligt het schuurtje in de container. De mannen hebben hard gewerkt en zijn inmiddels gevlogen. Bedankt!

Inmiddels is het avond en ik kan mijn linkerarm weer bijna normaal gebruiken. Alleen mijn arm helemaal strekken is nog niet lekker. Ik ben blij dat ik gebeld heb naar het ziekenhuis en dat er geen ontsteking zit. Sorry MacGyver…!