Mwoagh, gisteravond voelde ik me echt niet lekker. Flauw en een knallende hoofdpijn. Toen ik op stond voelde ik dat ik vaker moest slikken. Ik was net op tijd bij de wasbak… Dat heb ik nog niet eerder gehad, overgegeven van de chemo. En ’s nachts moest ik nog een keer. Ook vandaag voel ik me absoluut niet fris maar het lukt me om mijn eten binnen te houden.
Wel is de stootkuur weer gehalveerd. Hopelijk lukt het me zo om vannacht te slapen. Jezelf ziek voelen is vervelend, maar elk klein uurtje op de klok zien is dat ook. Ik weet niet wat beter is, minder ziek van de chemo of beter slapen. Dat ga ik straks uitvinden.
Het goede nieuws is, morgen mag mijn kastje er alweer af en zit de derde kuur er echt in. Net na het middaguur is alles ingelopen en komt de thuiszorg het kastje afkoppelen. Ben ik weer even bevrijd van het ge-tsssssjjjjjk!
Dus, op naar dag drie. Ik zal blij zijn als ik de stijgende lijn weer gevonden heb. En straks als ik me weer beter ga voelen ben ik alweer op de helft. De chemo’s zijn vervelend, maar er is doorheen te komen. Niet teveel willen, actief rusten en actief bewegen werkt voor mij. En afwachten… gewoon simpelweg afwachten tot de dag voorbij is. Niet precies hoe ik normaalgesproken in elkaar zit.
Oh ja, Monique Wener heeft foto's gemaakt van ons. Check de foto pagina!
Reactie plaatsen
Reacties