Jos: "Peritoneum"

“Heb je al een scan gehad van het peritoneum?”, vroeg de leverchirurg afgelopen donderdag. “Euuuuhm…”, was mijn veelzeggende antwoord.
“Sorry, er zou een MRI van het buikvlies gemaakt moeten worden, heb je die al gehad?”
“Nog niet”
“Okay, dan ga ik het Catharina bellen om te vragen of ze die zo snel mogelijk willen maken!”

En dus werd ik afgelopen vrijdag door het Catharina ziekenhuis opgebeld. Ik zou maandag al terecht kunnen als dat gelegen kwam. Inmiddels is de scan gemaakt. Er zaten een paar hoog energetische scans bij wat raar kriebelt in je darmen, maar verder niets bijzonders… Voor mij dan.

Het weekend was vreemd. Het gesprek van afgelopen donderdag heeft wel impact op mij. Weer drie tumoren in mijn lever. Nog langer onzekerheid. Grrrrr…

Ik merk dat ik heimwee heb naar de tijd dat alles gewoon nog normaal was. Toen kanker nog niet in mijn leven was en toen ik gewoon zonder na te denken dingen deed die toen heel normaal waren. Nu hangt altijd dat irritante zwaard van Damocles boven mijn hoofd. Over het algemeen kan ik daar best goed mee dealen, maar soms…

Enfin, het goede nieuws is dat er geen verdere tumoren zichtbaar zijn op de PET/CT en dat de longen rustig waren. Als de scan van het buikvlies en mijn rug goed is kan de leverchirurg de tumoren zo uit mijn lever wippen (zo zei hij het letterlijk).

Ik ben benieuwd naar de scan van mijn peritoneum!

Ps. Vrijdagochtend krijg ik telefonisch de uitslag door van het regionaal overleg waar ik besproken ben. (Ik ben voor de darmen en het buikvlies onder behandeling bij het Catharina, en het Maxima is het regionaal doorverwijs ziekenhuis voor de lever). En vrijdagmiddag ga ik opnieuw door de MRI voor mijn ruggenwervel.