Een stukje terug in de tijd dat Joey nog op school was en het hem niet lukte om in de klas aanwezig te zijn. Karin van First Reflex en Pia van de tas van Pia zijn Joey toen gaan begeleiden op school. Het was zo fijn om te zien dat hij weer meer open kwam te staan en dat wat lastig was aandurfde met hun hulp. Dat het uiteindelijk niet is gelukt om hem weer terug in de klas te krijgen, was ook doordat hij er zelf nog niet aan toe was. Hij durfde zichzelf en zijn manier van denken, doen etc nog niet te laten zien aan alle andere kinderen. Joey voelde zich heel erg in de schijnwerpers staan en dit maakte hem nog onzekerder, waarbij het gevoel van anders zijn elke keer weer benadrukt werd. Iedereen is anders, maar hij voelde zich zo anders dat hij zichzelf buiten het systeem heeft geplaatst.
Alle stappen die we zette was in samenwerking met school en de betrokken hulpverleners, waarbij we steeds opkwamen voor het belang van Joey. Wat heeft Joey nodig om weer meer tot zijn recht te kunnen komen en waar krijgen wel wel een ingang bij hem. Het bleek dat school hier niet de goede plek voor was en toen ik Joey vorig jaar ophaalde van school voelde ik dat het genoeg was. We hebben met zijn allen alles gedaan wat mogelijk is om hem te begeleiden vanuit school, maar zijn veilige plek was thuis. Hij mocht tot rust komen en hoefde zich niet meer te verstoppen, waardoor hij zich steeds een beetje meer open ging stellen voor de wereld buiten deze veilige plek. Ook komt hij zichzelf laten zien als er mensen over de vloer komen en heeft hij weer ideeën om te gaan doen.
Reactie plaatsen
Reacties