Zo gewoon mogelijk

'Maar mama ik wil niet anders zijn!'" dat is wat Joey al roept sinds hij heel jong is. Ook al hebben we toen ook al benoemd dat iedereen anders is en dat dit juist zo mooi is, is hij zich altijd anders blijven voelen. Als je dan ook nog eens heel vroeg in je leven te maken krijgt met een papa die doodziek is en je op school alles ook al anders lijkt te beleven dan veel andere kinderen in de klas werkt dat niet echt mee.

Joey is duidelijk en geeft aan dat hij niet getest wil worden, omdat hij niet wil dat ze hem gaan veranderen. Dat kwam heel duidelijk nog een keer naar voren toen ik hem net na het overlijden van Jos heb laten testen op dyslexie. Deze afspraak stond al een tijd en die heb ik toen door laten gaan. Hij heeft toen echt zijn hakken in het zand gezet en met heel veel geduld heeft ze hem waar ik bij was kunnen testen. Hij heeft nu het papiertje ernstige dyslexie, maar kwam niet in aanmerking voor de behandeling. Wat ik dan weer heel gek vind dat je er dan achter komt dat dit dan gelijk aansluitend zou moeten volgen. Je weet nooit wat er op je pad komt en als je vader net is overleden en je samen met je zus en moeder hierin weer een nieuwe modus moet vinden lijkt het mij vrij logisch dat het niet het moment is om hier dan nog extra energie voor te hebben. Dit betekent niet dat zo een traject niet een jaar later alsnog ingezet zou kunnen worden als alles weer wat rustiger is, maar zo werkt het dus niet.

Mijn slogan op mijn werk was ook altijd: "Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg". Tot ik van een cliënte uit de psychiatrie het compliment kreeg dat ik wel normaal was en zij niet en ik haar vroeg of ze mij wel eens normaal had zien doen. Toen moest ze lachen en gaf ze aan dat ze dat inderdaad nog niet had gezien. Ik vind het ook lastig te horen als mensen tegen elkaar zeggen doe eens normaal, want wat is normaal dat is wat jij "normaal" vindt. Dus laten we met zijn allen zo gewoon mogelijk doen en afstemmen op wat de ander nodig heeft en iedereen daardoor zo gewoon mogelijk mee kan doen in de samenleving.

Wij zijn voor ons gezin op zoek naar een ander gezin wat het aandurft om zo gewoon mogelijk met ons te verbinden en niet omdat het moet of dat ze ervoor betaald krijgen, maar omdat ze het net als ons fijn vinden om iets te kunnen betekenen voor anderen.

Hier de link naar onze advertentie vanuit buurtgezinnen.