Vandaag staat oncologiefysiotherapie op het programma. De intakes heb ik inmiddels gehad. Dus het word sporten! Eindelijk! Het voelde vorige keer al goed om de fietstest te doen. Mezelf in het zweet werken. Vandaag heb ik er zin in.
Samen met de oncologiefysiotherapeute kijken we wat ik ongeveer kan qua belasting. Zo kan de oncofysio een programma opstellen wat bij mij past. Daarbij drukt ze me op het hart om goed naar mezelf te luisteren. Als ik merk dat iets niet lukt, doe het dan minder intensief. Maar doe het wel.
Voor het fietsen krijg ik een speciaal programma. Omdat ik vorige keer alle niveaus doorgekomen ben doen we een pittige intervaltraining. Behoorlijk pittig. Al snel gaat mijn hartslag richting de 180. Onder de fiets ontstaat langzaamaan een zweetbad. Het programma duurt 21 minuten. Maar na 10 minuten merk ik dat ik dat niet ga redden. Althans, niet op dit niveau.
Enigszins teleurgesteld druk ik op het min knopje. De fiets trapt lichter. Ik maak de 21 minuten vol. Drie maanden geleden zou ik het gemakkelijk gehaald hebben. Ik heb behoorlijk ingeleverd. Jammer dat ik niet eerder heb geweten dat oncologiefysiotherapie bestaat. Dan had ik mijn conditie beter op peil gehouden.
Maar ik ga ervoor om weer op mijn oude niveau te komen. Bij de fietstest vorige week zat ik ruim boven het Nederlands gemiddelde. Een gemiddelde met gezonde mensen. Haha, ik doe het zo slecht nog niet voor een kankerpatiënt!
Reactie plaatsen
Reacties
Als ik dit zo lees, denk ik :een echte Slabbie!!!!je doet het(samen met je gezinnetje)super!!! Met je positieve instelling kom je er wel.en luister idd heel goed naar je lichaam dat is o zo belangrijk .groetjes Rinus en Joke
Jos, alles kan niet gelijk "op volle toeren" momenteel in jouw situatie. Dat klinkt wat "belerend". Maar hoeveel gewoon gezonde mensen doen jou dit na ? ! Als het gaat dan ga je er ook voor maar houdt af en toe de hand aan de knop. Je bent een kanjer, een bikkel ! Probeer weer op je oude niveau te komen maar dan wel op jouw manier. We vinden het buitengewoon om dit te vernemen en het is net wat je zegt: "Had je maar eerder van die oncologiefysiotherapie gehoord" Nu weet je het en kun je er flink aan gaan werken ..........maar......als het even niet gaat. Even rust a.u.b. en dan weer verder. We vinden het nogmaals fantastisch wat je nu al doet ! Hou vol en wij blijven langs de lijn staan. We wensen jou, Tamara en de kinderen héél véél STERKTE !