Jos: "Schaatsvrienden"

Oops. Gisteravond geen blog van mij. Dat wordt vandaag de schade inhalen door twee blogs te schrijven. Eerst die van gisteren.

Een kleine resume. 20 februari jl. heb ik in Zweden 200 km geschaatst. Aan die tocht heb ik heel veel te danken. Ten eerste was het een geweldige ervaring om in Zweden op het ijs te staan. Wat een groots land en wat een overweldigende natuur. Heel bijzonder!

Aan die schaatstocht heb ik mijn goede conditie te danken. Nog geen maand na de schaatstocht, 16 maart jl., is endeldarmkanker geconstateerd. Ik ben er heilig van overtuigd dat ik de behandelingen beter doorstaan heb doordat ik fysiek fit was toen ik het traject ingegaan ben.

Zonder mijn schaatsvrienden zou ik niet in Zweden zijn beland. Gisteravond zijn we met z’n allen uit eten geweest. Mooi om herinneringen op te halen, vooruit te kijken naar het nieuwe schaatsseizoen en de serveerster ervan te overtuigen dat we allemaal Joost heten.

Gisteravond had ik eigenlijk voor ik thuis wegging een blog willen schrijven, maar ik heb ervoor gekozen om een ronde te gaan skeeleren. Daarna op de fiets naar de stad. Even voor de Zeeuwen, ik woon in Tilburg, maar de binnenstad is zo’n 10km fietsen. Da’s van Yese naar Kloetinge, maar gelukkig hoef ik de postbrug niet op…

Joost, Joost, Joost en Joost, bedankt voor de gezellige avond!