“Hoe gaat het met je?” “Oh, goed!” “Ah, gelukkig. Fijn joh!” En ik voel me ook vaak goed. De momenten dat het minder gaat of dat ik in de ‘zombie modus’ schiet vergeet je snel. De waarheid is dat ik me naar omstandigheden goed voel. Op de momenten dat het goed gaat zie en spreek ik mensen. De momenten dat ik op de bank of op bed lig omdat het niet lekker gaat zien alleen Tamara en de kinderen.
Het is moeilijk om in een paar zinnen het complete plaatje te schetsen. En dan worden de mindere momenten snel overgeslagen. Ik kan me voorstellen dat dat een vertekend beeld geeft voor mensen die de andere kant van de medaille niet kennen. Het antwoord “Momenteel voel ik me goed. Ik heb ook dagen en soms uren dat ik geen energie heb en alles langs me heen gaat. Ook is mijn huid jeukerig en pukkelig. Naweeën van de chemo’s en bestralingen die ik gehad heb. Ook heb ik nog twee buikoperaties ik het vooruitzicht. Maar verder… Is het okay met mij.” verwachten mensen niet als ze de beleefdheidsvraag “Hoe gaat het met je?” stellen.
Soms antwoord ik: “Het gaat naar omstandigheden goed.” op bovenstaande vraag. Dat geeft mensen een opening om vragen te stellen. Maar het blijft lastig om goed te vertellen hoe het gaat. Dat is onder andere waarom ik blij ben met de blog. Dan kan iedereen teruglezen hoe het echt is. Anders wordt het verhaal al snel gebagatelliseerd.
Reactie plaatsen
Reacties
Dit is een zeer duidelijke blog die je hebt geschreven, zo weet iedereen die deze blog leest hoe het "precies" met je is. Het is altijd geen rozengeur en maneschijn, het is ook wel eens slecht weer en veel wind met up en downs. Een goede blog: want een heleboel mensen verwachten altijd als ze vragen: " Hoe gaat het met je ? " dat jij dan zegt: "Het gaat wel ". We vinden je eigen antwoord perfect: "Het gaat naar omstandigheden goed". Dat biedt dan voor de belangstellende(n) een "aanloop" om door te vragen en niet direct over een ander te beginnen die ook kanker heeft ! Heel veel STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!