Jos: "Een half jaar kanker"

16 maart 2018. Die datum staat net zo in mijn geheugen gegrift als de verjaardagen van Joyce en Joey. Nu is het 16 september 2018. Ik weet een half jaar dat ik kanker heb.

Wat een half jaar is het geweest. Als iemand me dit verteld had toen ze mij gelukkig 2018 wensten aan het begin van dit jaar had ik het niet geloofd. Er is zo ongelooflijk veel op mij afgekomen. De diagnose zelf een half jaar geleden, het drama rond het wisselen van het ziekenhuis waardoor we wekenlang in spanning hebben gezeten of mijn kanker behandelbaar is, mijn stoma, de chemokuren die bijna direct opgevolgd werden door de bestralingen en het vooruitzicht van nog twee operaties. En dat is dan alleen nog maar mijn ziekte.

Ik kijk terug op een moeilijk en zwaar half jaar. Met diepte- en hoogtepunten. Het dieptepunt was voor mij de MDL-arts in Tilburg. Een van de hoogtepunten is hoeveel kaartjes, bezoekjes, steunbetuigingen en reacties ik heb gehad. Ik kan iedereen niet genoeg zeggen hoeveel ik dit waardeer.

Ik begin uit te kijken naar de operatie. Van mij mag de kanker mijn lijf uit. Ik heb door de kanker een enorme schat aan levenservaring opgedaan. Toch had ik liever naar mijn werk gegaan. Het afgelopen half jaar heeft de strijd tegen kanker mijn leven bepaald, maar liever heb ik zelf de touwtjes in handen!