IJsclub Tilburg organiseert elk jaar een kamp voor de jeugd die meedoet aan het Kleine Banen Toernooi. Een paar jaar geleden waren er chauffeurs tekort en vanaf die tijd ben ik langzaam wat meer betrokken geraakt als vrijwilliger. Een extra hand is altijd welkom als je 30-40 kinderen onder je hoede hebt.
Vrijdag is de eerste dag van het kamp en ik help om de jeugd schaatsles te geven. Het is al direct druk met deze keer bijna 40 kinderen die uitgelaten aan het kamp beginnen. Ik begin met het strikken van zo’n 5 paar schaatsen. Daarna een klein uur lesgeven en voor ik het weet zit ik aan de pasta op de kamplocatie.
Na het avondeten mogen de kinderen hun bedden opmaken. Ik ruim ondertussen de tafels af en we klungelen om het afwasapparaat aan de praat te krijgen. Het is een industriële machine die niemand van ons gewend is. Het blijkt dat het apparaat 45 minuten op moet warmen. Even wachten met de vaat dus. Zodra het apparaat eenmaal werkt gaat het als een tierelier. De afwas verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Als de bedden opgemaakt zijn is het tijd voor een spelletje. Ik verstop me als ‘boer’ op het terrein en de kinderen moeten mij vinden en een opdracht uitvoeren. Ik sta net in de schaduw om een hoekje en de kinderen lopen mij straal voorbij.
Na het spelletje gaan de kinderen ‘slapen’ en ga ik naar huis en regelrecht naar mijn mandje. Moe maar voldaan!
Reactie plaatsen
Reacties
Het gaat steeds vooruit met je Jos als we dit zo lezen ! Prachtig. Nu op schaatskamp ! Als begeleider/vrijwilliger ! Wie had dat zo snel gedacht.Dan nog even "een boer" spelen, een soort vossenjacht, nemen we aan . Ja, Jos, waar is de tijd dat je zelf op schoolkamp ging en naar de meiden wilde gaan. Het regende die avond/nacht. We weten het nog goed. Je ging ook naar de meiden, met je regenpak aan. Wij ,als begeleidend personeel, deden af en toe een rondje en ontdekten dat je zachtjes terug sloop naar je hut samen met nog een leerling. We dachten Patrick den Toonder ( maar weten dat niet meer zeker ). Jullie zagen ons waarschijnlijk rondlopen en wij zagen jullie je hut weer ingaan. Wij toen snel naar jullie hut ! Jullie deden of je sliepen. Maar we hebben jullie "zogenaamd"wakker gemaakt en daar kwamen twee zesde klassers uit hun slaapzak met hun regenpak nog aan ! Dat is iets om nooit meer te vergeten. Dit schoot me zo maar in m'n gedachten. Veel succes, denk steeds goed aan jezelf, heb geduld, doe lekker van alles ( indien mogelijk ) en heel veel STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!