Jos: "Nieuwe batterijen"

Allereerst, dit is geen klaagblog. Het gaat gewoon goed. Erg goed zelfs. Ik heb van deze operatie minder last dan van de vorige drie. Vooral de eerste twee weken ging het herstel erg snel en voorspoedig. De volgende twee weken zijn misschien wel het vervelendst. Fysiek gaat alles dan al best goed, alleen de energie is weg. Week 5 en 6 na de operatie komt dat allemaal langzaam terug.

En mijn energie komt terug. Bij vlagen merk ik niet dat ik een paar weken geleden geopereerd ben. Maar het volgende moment is mijn energie compleet weg. Het vervelendst daaraan is de onvoorspelbaarheid. Dat is voor mij al vervelend omdat ik niet van mezelf op aan kan, maar het is voor Tam en Joyce en Joey ook vervelend want die weten gewoon niet wat ze aan mij hebben. Het ene moment ben ik aan het stoeien met de kinderen en het volgende moment voel ik me slap.

Ik weet dat het allemaal een kwestie is van tijd. De energie komt wel weer. Maar het zou fijn zijn als ik een paar nieuwe batterijen kon krijgen. Of misschien zelfs alleen een schermpje zodat we konden aflezen hoeveel energie ik nog over heb. Dat zou het voor ons allemaal wat gemakkelijker maken.

Maar goed, dat is nu eenmaal niet zo. Voorlopig doorsukkelen. Woensdag is de operatie zes weken geleden en dan mag ik weer sporten. En donderdag… Ga ik schaatsen! De ijsbaan in Nijmegen is open. Eindelijk sporten! Dat heb ik gemist!