Jos: "Eindelijk!"

Het internet uitgelezen, Youtube afgekeken, alle films van Netflix gezien… Zo zachtjes aan heb ik alles wel gehad. Ik wil mezelf weer nuttig maken en weer gaan sporten. En vandaag is mijn operatie eindelijk zes weken geleden! Ik mag weer!

Morgen ga ik met schaatsvrienden naar Nijmegen om te schaatsen. En ik ben de afgelopen week een paar keer op mijn werk geweest om de mogelijkheden voor re-integratie te bespreken. Afgelopen dinsdag heb ik van de bedrijfsarts een go gehad. Wat mij betreft staan de lichten op groen!

Ik voel me ook goed. Af en toe wordt ik overvallen door moeheid, maar afgezien van dat heb ik geen grote klachten maar. De wonden zijn goed genezen. Het zijn wel veel littekens deze keer, acht totaal, maar de meeste zijn klein. Er is maar 1 litteken van een centimeter of zes, waardoor de tumor verwijderd is. Dat litteken loopt door het oude litteken van mijn open buik operatie.

Het voelt voor mij wel vreemd om zo van mijn tumor af te komen. De eerste tumor met de chemo’s, bestralingen en drie operaties waren voor mij veel heftiger. Nu is het met een operatie verholpen en zelfs die operatie is als patiënt minder zwaar dan drie eerdere darmoperaties die ik gehad heb. Bijzonder. Vooral omdat de lever regenereert (herstelt tot de volledige capaciteit), waardoor ik geen merkbare gevolgen overhoudt. Dat allemaal terwijl een uitzaaiing in de lever 20 jaar geleden nauwelijks behandelbaar was. Ik heb zoveel geluk gehad!