Het schaatsseizoen is weer begonnen. Het bijzondere van de schaatssport is dat het een seizoenssport is en dat je sommige mensen een half jaar niet ziet. Sommige medeschaatsers zijn niet op de hoogte van de uitzaaiing in mijn lever. Afgelopen dinsdag kwam ik na het schaatsen een oud-trainer van mij tegen. Ik stapte lachend van het ijs af en hij vraagt hoe het met mij gaat en hoe mijn zomer was.
“Nou, het gaat weer goed. Ik ben acht weken geleden geopereerd.”
“Wat…?”
“Ja, ze hebben een uitzaaiing op mijn lever weggehaald.”
“En… En nu schaats je hier weer vrolijk rond alsof er niets gebeurd is?”
“Ja, ik ben ontzettend blij dat ik weer kan schaatsen!”
Ik zie zijn mond open vallen van verbazing. En het verhaal is bijzonder. Ik schaats inderdaad rond alsof er niets gebeurd is. Ik besef dat ik enorm veel geluk heb. Het is niet vanzelfsprekend om twee tumoren te overleven. En dan kom ik er ook nog eens relatief goed vanaf. Ik hoef bijvoorbeeld niet een stuk long te missen waardoor ik minder goed kan sporten.
Alleen bij het opbouwen van mijn conditie merk ik dat ik geopereerd ben. Gisteren heb ik, zoals ik van andere jaren gewend ben, na de training lekker door geschaatst. Tot er 100 rondjes op de klok stonden. Heerlijk schaatsen in een ‘treintje’. Het kostte moeite, maar wow, wat gaaf om dat te kunnen doen!
Reactie plaatsen
Reacties
Zie je nu, dat de trein weer goed op gang komt. Conditie opbouwen hoort nu eenmaal bij iemand die twee keer geopereerd is aan kanker. Laat die trein elke dag zo blijven rijden tot dat hij helemaal z'n volle kracht bereikt heeft en dan is er geen "zwart gat "meer ook. Veel succes en heel veel STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Jos, ik bewonder jouw doorzettingsvermogen. Vooral doorgaan! JP
Fijn Jos dat het schaatsseizoen weer begonnen is, en zo je conditie weer kan opbouwen,met iets wat je zo graag doet. En als je dan 100 rondjes kan rijden zegt het genoeg over je kracht en doorzettingsvermogen. Respect hoor..