Vandaag ben ik veel bezig geweest met morgen. Morgen hebben we een gesprek met de chirurg. Hij heeft dan mijn opties bekeken en gaat mij vertellen welke behandelingen er mogelijk zijn. Misschien wordt het een operatie in het ziekenhuis in Groningen en anders in Leuven in België. Maar misschien heeft hij ook contact gehad met zijn collega’s in de Eindhoven en is daar iets uitgekomen… We gaan het horen.
Ik ben vreselijk blij dat hij mogelijkheden voor mij ziet. Ik weet dat ik, meer dan de andere keren, door het oog van de naald moet kruipen. Maar ik weet ook dat ik er alles aan doe om dat oog te vinden. Of het succesvol zal zijn? Wie weet, kanker is een rotziekte. Maar ik doe mijn best!
Vandaag was een moeilijk dagje waar ik mezelf behoorlijk heb afgezonderd. Ik had tijd nodig om na te denken en alles tot me door te laten dringen. Ik roep altijd dat ik al 3,5 jaar in onzekerheid leef en dat ik de achtbaan van emoties die bij kanker horen al ken. En dat is ook zo, maar het is nu wel erg serieus geworden!
Gelukkig merk ik dat ik mezelf kan herpakken. Mijn ouders komen langs met een portie mosselen en na de Formule 1 gekeken te hebben maken we een heerlijke maaltijd klaar. De mossels zijn heerlijk en een paar frietjes gaan er ook goed in, net als de lamsoren (eigenlijk Zulte). De rest van de week… Eet ik gezond en suikerarm!
Reactie plaatsen
Reacties