Isa Hoes

Vanaf het eerste moment dat Isa Hoes op tv komt bij Goed Tijden Slechte Tijden wat mijn moeder elke dag volgde had ik een klik met haar. Ik dacht dat ik geen idool had, maar die bleek ik dus wel te hebben. Elke dag keek ik uit naar hoe ze er die dag uit zou zien met haar uitgesproken kapsel. Ook Antonie had ik een speciaal gevoel bij en toen ze een relatie hadden vond ik dit zo leuk. De kleine blonde dood heb ik natuurlijk ook gelezen en de film gezien. Daarna raakte ze voor mij wat op de achtergrond, totdat een vriendin kaartjes had voor een thema avond over verlies en rouw en daarbij aan mij moest denken. De sprekers deze avond waren Isa en haar zoon Merlijn. Daar hoefde ik niet over na te denken en wilde ik natuurlijk bij zijn. Wat bijzonder was dat met een kleine groep mensen waar zij hun verhaal deden en waar ook vragen gesteld mochten worden. Het was een hele bijzondere avond en natuurlijk wilde ik heel intuïtief ook hun boek "Je bent niet allen" kopen. Als we in de rij staan om het boek te kopen en te laten signeren, bedenk ik van alles en maak ik een hele mooie verbinding met het boek en waar ik toen stond in het proces rondom het ziek zijn van Jos. Tot ik aan de beurt was en dus gewoon geen woord meer uit kon brengen en alleen maar kon huilen en zij beide precies opschreven wat helpend was voor mij op dat moment. 

Toen ik ergens tegen kwam dat ze nog een boek had geschreven heb ik die gelijk gekocht, zeker toen ik zag dat het ging over haar persoonlijke verhaal rondom borstkanker. Ik zei toen nog ik wist niet dat ze dat ook gehad heeft en nu ik vandaag het boek uit heb voel ik waarom ik al die tijd mezelf zo verbonden heb gevoeld met haar. Ze heeft het voor zichzelf gehouden en er een heel mooi boek over geschreven, waar zoveel in zit waar ik herkenning in vind. Ik vind het zo bijzonder, vooral toen ik vandaag het stukje las over hoe ze is omgegaan met het nieuws dat ze mogelijk een nieuwe tumor zou hebben. Ze is die dag met haar kinderen uit eten gegaan naar de Belhamel het restaurant waar ze ook al met Antonie kwam. Toen ik dat las dacht ik he, in het begin als ik wel eens naar onze site wilde gaan kwam ik ook terecht bij de Belhamels. Alleen was dit een binnenspeeltuin en heb ik nog nooit gehoord van de Belhamels waar je kan gaan eten in Amsterdam.

Ik heb even teruggekeken wanneer ik Isa heb ontmoet (19 april 2022) en wanneer dit was in haar proces. Zij had toen het traject achter de rug en zou in juni haar eerste MRI scan krijgen, waarop iets te zien bleek te zijn. 

Waarom deze blog, omdat ik het zo bijzonder en mooi vind dat er gewoon mensen zijn die meelezen die ik niet ken en die Jos ook niet kende en verbinding voelen met ons. Mogelijk is dit te vergelijken met wat ik voel bij Isa Hoes, ik ken haar verhaal nu uit de boeken. Maar zij heeft geen idee wie ik ben en wat voor verhaal ik heb en dan heb ik het nog niet gehad over de naam van hun dochter "Vlinder"