Jos: "Prehabilitatie"

Als je weet dat je over een maand een wedstrijd moet hardlopen, wat zou er beter werken?

1. Afwachten tot het zover is en op de dag zelf wel zien hoe het gaat.
2. De dagen die je hebt zo efficiënt mogelijk inzetten om je voor te bereiden op de wedstrijd.

Vingers omhoog voor 1… En nu voor 2…

De uitslag is duidelijk. Iedereen denkt dat antwoord B slimmer is.

Het maakt niet uit wat de gesteldheid en conditie momenteel is, je hebt 31 dagen om je voor te bereiden en die ga je zo efficiënt mogelijk benutten. Dan nog een vraag. Wat is fysiek zwaarder, een operatie of een hardloopwedstrijd?

En toch hoor ik zo weinig dat mensen zich fysiek en mentaal voorbereiden op een operatie die komen gaat. Mensen wachten af tot het zover is en daarna zien ze wel wat er komt.

Een maand voordat ik in 2018 hoorde dat ik kanker had, schaatste ik 200km over het Zweedse Runn meer. Die tocht heeft meer opgeleverd dan een schitterende schaatsdag. Door die tocht kon ik de behandelingen goed doorstaan. Ik was topfit!

En die instelling heeft me mijn hele ziekte geholpen. Ik heb elke operatie gezien als een sportwedstrijd en me daarop voorbereid. Mede daardoor heb ik, op een klaplong na, nog geen complicaties gehad en heb ik elke keer korter in het ziekenhuis gelegen dan gepland. Ik ben overtuigd van het effect van prehabilitatie. Gelukkig bieden steeds meer ziekenhuizen nu ook programma’s hiervoor aan!

Ps. Onderstaand foto’s van mijn persoonlijke prehabilitatie tijdens mijn vakantie. Ik ben twee keer de bergen in gewandeld, een keer heb ik 90 km gefietst inclusief een colletje en ik heb drie keer mezelf in het zweet gewerkt op een yogamatje (buiten de activiteiten met het gezin om). Het resultaat is dat ik geen pijn heb ervaren na de operatie, enkel wat stijfheid, dat ik binnen 48 uur na de operatie thuis was en dat ik mezelf redelijk normaal kan bewegen. Ondanks een operatie van bijna 5 uur!

Ps2. Oh ja, en al die activiteiten waren nog leuk ook!!!